Flóðhestaspyrnubikarinn.

                                              "Hart þeir sótu boltann og sækja hann enn".

 

 

Varnarjaxlinn Jón Sigurpálsson,fyrrum landsliðsmaður í handknattleik ,markvörður,minjavörður og listamaður gat verið geysiharður í horn að taka og kallaði ekki allt ömmu sína þegar að návígi voru annars vegar í fótbolta. Erfitt var að skora hjá honum enda mikil sælkeri,og hafði gott auga fyrir því sem betur mætti fara í heimi knattspyrnulistarinar og segja menn að hann hafi fundið upp “Hvíldarsóknina”.En þessi sókn má rekja til þess að “Flóðhestaspyrnubikarinn” er til á meðal okkar dauðlegu  manna .Á haustdögum 1999 þegar feitafélagsmenn voru að byrja undirbúningstímabilið sitt,og ástand þeirra svona frekar klént þannig að eftir eina að tvær ferðir á milli marka voru lungun  almennt í þann vegin að falla saman ,eða rembu  æla komin upp í hálsinn.,þá  stóð hann þarna kominn í “Hvíldarsóknina”á miðjum velli  andstæðingana , stirður,hvapholda og rúmalega það ,eins og bakari í framan eftir samt lítið erfiði,aldurinn tvíræður,og í stöðu eins og gat í loftinu,þannig að engin átti að taka eftir honum nema gráðugur meðspilari .Hann var í gömlu skónum frá því í hiti-hiti-hiti fyrra.

Hans mikli “Proformans”(eins og hann mundi segja það sjálfur) var um það bil að eiga sér stað.Ekki en oftar kom ein falleg sending yfir þvöguna frá Marinó Hákonarsyni miklum ungmannafélagsmanni sem lét aldrei standa sig af því að spila á hælunum,þannig að sendingarnar voru hárnákvæmar.Boltinn kom í háum fallegum næstum því listrænum sveig í átt til Jóns og andinn kom strax yfir listamanninn.Hann steig einu skrefi aftur fyrir sig með vinstri fæti og hallaði og hallaði og hallaði þar til öxlin á honum nam næstum því við gólfið,eins og getur næri kom boltinn nákvæmlega upp að tánum á jóni og upp á ristina,lét hann sig þá falla alveg í gólfið með báðar axlir og sveiflaði sér síðan upp með boltana á ristinni (ekki ólýgt Þórbergi Þórðarsyni í “Mulersæfingu”)og boltinn öllum til mikillar undrunar sveiflaðist af ristini beint inn í markið efra hornið fjær.  

Menn urðu svo hlessa yfir þessari stórkostlegu útfærslu á hjólhestaspyrnu Jóns að lengi var klappað fyrir honum,mátti segja það með sanni að hér fór fram hlutur sem yrði ekki endurtekinn norðan Alpafjalla nema að hreinustu tilviljun,og það kom nú líka til með nafnið á bikaranum.Ég var staddur á Suðureyri nokkrum vikum seina í kaupfélaginu þar og það var útsala í gangi á alls kyns dóti,innan um dótið kom ég auga á styttu af flóðhesti sem var með afturlappirnar upp í loftið og ég sá strax fyrir mér Jón Sigurpálsson liggjandi á gólfinu í íþróttahúsinu á Torfnesi reina að framkvæma hjólhestaspyrnu.Og þarna var hann komin bikarinn fyrir besta leikinn ár hvert

                     Handhafar bikarsins.

                                         Jón Sigurpálsson  1999

                                          Páll Hólm   2000

                                    Eggert Stefánsson 2001

                                     Sævar Óskarsson 2002

                                   Rúnar Eyjólfsson 2003

                                   Heimir Tryggvason 2004

                                 Jóhann Ólason      2005

                                 Eiríkur Böðvarsson  2006

                               Gísli Jón Hjaltason  2007

                              Kristján Jóakimsson  2008