1.Mars.Kötturinn leikur sér að músinni...

Þetta var háspennuleikur í upphafi en þegar kom í ljós að ég kæmist aldrei í gírinn í markinu,og félagarnir fóru í  taughrúgu og byrjuðu að skjóta framhjá eða í slá,sáum við okkar sæng útbreidda og gáfum leikinn.Hraðaupphlaup komu á færibandi ,og Jói var bara kampa kátur

En eftir því sem á leikinn leið komu hamfarir,sem við félagarnir gátum aldrei stigið upp úr,hvað þá svarað í sömu minnt.

Þarna kemur Siggi og hann hættir við,þarna kemur Eggert og hann hættir við,þarna kemur Kiddi og hann hættir við.Ég  var orðin hálf ringlaður þegar Jói veiddi smiðshöggið  og hætti ekki við en lét boltann  vaða í möskvanna.>Þetta var leikur kattarins af músinni

Þrátt fyrir grimmilega baráttu andlega komumst við aldrei á stað líkamlega.

Smá glæta í restina þegar við fórum báðir í vörnina  ég og Kristján,og tókst okkur að halda markatölunum fyrir neðan þriggja stafa tölu.

 

Og  texti dagsins er.  ÞAÐ Á ALLTAF AÐ SELJA SIG EINS DÝRT OG HÆGT ER,EN SAMT ALDREI SVO DÝRT AÐ ÞAÐ MYNDIST KREPPA.

 

Það eina sem stendur uppúr eftir þessa helgi er tilhugsunin að mitt uppáhalds lið.Kyssir og mun kyssa bikara fram á vorið úr þessu.