Sunnudagurinn 1.nóv

Hverjum hefði dottið það í hug að formaðurinn mundi  byrja vertíðina núna með meiðslum.

Þrjá Sunnudaga í röð hefur hann ekki látið sjá sig.En kom þá og aðeins til að taka myndir.Mættir voru 9 menn  og hann  sem varla gat pumpast áfram var skipaður í annað liðið.Hvað er að ske?

Af 19 mönnum komu tíu,og ég sem hafði áhyggjur af því að þetta hefðu verið allt of margir sem hefðu komið inn í staðin fyrir þá sem yfirgáfu liðið.

Ég kom alls laus og fékk lánaða skó af sitthvorri tegundinni,haltraði um í markinu  og lék óheilakráku fyrir bláa liðið,en það kom annað í ljós,önnur eins klobbun á hitt liðið hef ég bara mjög sjaldan séð.Sóknirnar  hjá þeim bláu voru slíkar að það kom skelfingarsvipur á þá rauðu í hverri einustu sókn.

Það er hins vegar staðreynd sem verður að taka til greina að bestu sóknarmennirnir voru í bláa liðinu

Og verður að skipta betur upp í næsta tíma svo þetta sé jafnara.

Það sem vakti sérstaka athygli mína var að ekkert skítkast heyrðist á vellinum,og voru allir mjög  heiðalegir bæði í sókn og vörn.

Það er  þó eitt það rosalegasta sem hægt er að upplifa í fótbolta ,og það er það að bjarga á markalínu með skaddað hné,þú færð meira að segja hroll eftir á bara við tilhugsunina.

 

formaðurinn lifir í gömlum glæðum.