Úr ljóflokknum"Vakir valdir vaskir menn"

Í ljóðflokk mínum.“Vakir valdir vaskir menn“segir.

 

Hljóp þar fyrir Heimir, þeirra  stoð og stytta,

hljóð þá heyrðust , er hann sagðist hita,

ramman litla ,sem heljarinnar skytta,

Brást þar fótalistinn sem illa tilhöfð bytta,

og engin glóra í höfðinu fékk nokkuð til að glita.

 

Brá þar brúnum þöndum,að ekkert skildi gerast

brugðið var á hinn vænginn ,ef eitthvað skildi berast,

reyndu þeir báðir í sömu andrá andadráttinn skerast,

voru þeir þar sem stóðhestar í eini sæng að „merast,“(meri)

tóku loks þá ákvörðun í neongrænu að felast.

 

Liggur yfir gólfinu heiðblátt slæðu líkan,

seigir sögu eina  um bjartan flokkinn slíkan,

yfirmáta fótafimi sem gerir hvern mann ríkan,

áttagata strokkurinn sem allir kalla klíkan,

rauðir litlir þúfumaurar  í óttanum vilja mýkjan.

 

Höf.P.H.